Ο Πάνας, κολλητός του Διονύσου, με ένα τεράστιο πλήθος περιπετειών με τις Νύμφες, σημαντικότερη των οποίων ήταν η αποπλάνηση της Σελήνης.

Είναι η προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής, δείχνει έναν εύθυμο χαρακτήρα αλλά όταν χρειάζεται κάνει σοβαρό έργο.

Απεικονίζεται σχεδόν πάντα μαζί με το πνευστό όργανο που έπαιζε, τον Αυλό.

Στην μάχη του Μαραθώνα βοήθησε πολύ τους Έλληνες.
Κατά την διάρκεια της μάχης άρχισε να βγάζει δυνατές και τρομακτικές κραυγές και επαναλάμβανε ρυθμικά «Παν Παν Παν».

Οι Πέρσες καταλήφθηκαν από πανικό και υποχώρησαν.

Λέγεται, ότι ή λέξη πανικός προέρχεται από τον Πάνα και τις ρυθμικές του κραυγές.